ViewSonic ViewPad 7 – test ManiaKa

System i interfejs

ViewSonic ViewPad 7 wyposażony został w system operacyjny Google Android 2.2 Froyo, który jak wiemy nie został stworzony do obsługi urządzeń, które posiadają ekran większy niż 4-cale. System ten miał być stosowany przede wszystkim w nowoczesnych smartfonach, które posiadały procesor oparty na architekturze ARM, a ponieważ na chwilę obecną nie ma jeszcze systemu, który idealnie nadawałby się do obsługi tabletów, producenci sprzętu elektronicznego decydują się właśnie na zastosowanie Androida w wersji 2.2 (Froyo). Jest to wybranie tak zwanego „mniejszego zła” i trzeba będzie czekać aż do oficjalnej premiery Google Androida 3.0 Honeycomb, stworzonego specjalnie dla multimedialnych tabletów.

Osobiście nie widzę niczego złego w tym, żeby tablety pracowały na Androidzie 2.2 Froyo. Obecnie ponad 50% wszystkich urządzeń przenośnych opartych na systemie Android posiada tę właśnie wersję systemu. W statystykę tą wliczane są również tablety. Nie sądzę też, aby producenci „rzucili” się na nowego Androida Honeycomb, gdy ten zostanie oficjalnie wydany przez firmę Google. System bez wątpienia będzie znacznie droższy od stosowanych dotychczas wersji, przez co wzrośnie również cena tabletu.

Google Android 2.2 dostarczany jest na tak zwanej licencji OpenSource, dzięki czemu producenci i deweloperzy mogą dostosowywać system do własnych potrzeb, albo raczej do potrzeb użytkowników. Wielu producentów sprzętu elektronicznego bardzo chętnie korzysta z tego przywileju i modyfikuje przede wszystkim interfejs graficzny Androida, aby wyróżniać się na tle konkurencji. Podobnie uczyniła też firma ViewSonic, która delikatnie zmodyfikowała menu powitalne systemu, układ ikon, i kilka innych, istotnych elementów. W praktyce wygląda to dość dobrze, a sam interfejs ładnie się prezentuje, jednakże nie należy spodziewać się cudów – Samsung zrobił to nieco lepiej.

Nie znam minimalnych wymagań sprzętowych jakie musi spełniać tablet, aby można było wyposażyć go w system operacyjny Google Android 2.2. 600 MHz procesor jaki znajdziemy w ViewSonic ViewPad 7 wydaje się być w zupełności wystarczający, gdyż wspomniany system działa niezwykle płynnie i przez cały czas trwania testów nie miałem z nim najmniejszego problemu. Jeśli jeszcze nie wspomniałem, to testowany przeze mnie egzemplarz posiadała angielską wersję Androida, a polska wersja ma pojawić się pod koniec stycznia tego roku. Najprawdopodobniej stanie się to w momencie rozpoczęcia sprzedaży urządzenia na polskim rynku, jednakże Froyo w wersji ENG nie stanowi żadnego wyzwania. Przeważająca większość opcji ma swój własny interfejs graficzny, a cały system jest niezwykle prosty w obsłudze i przede wszystkim intuicyjny.

Klawiatura

Wygodna klawiatura w tablecie to sprawa pierwszorzędna. Jeśli producent nie rozwiąże tego elementu w korzystny dla użytkownika sposób, to właściwie już na starcie jest na straconej pozycji. Firma ViewSonic poradziła sobie z tym elementem wyśmienicie, co zasługuje na najwyższe uznanie. W ViewPad 7 mamy właściwie 3 różne rodzaje klawiatur, które różnią się od siebie rozmiarem i sposobem, w jaki z nich korzystamy. Pierwsza to standardowa klawiatura QWERTY, druga ma klasyczny układ jak w każdym telefonie, trzecia zaś jest można powiedzieć połączeniem obu układów.

Najlepsza, najłatwiejsza w użyciu i jednocześnie najwygodniejsza jest oczywiście pełnowymiarowa klawiatura QWERTY. Zajmuje ona całą wolną powierzchnie ekranu, a poszczególne klawisze są dość sporych rozmiarów – dla porównania są one nieco większe od tych w Samsungu Galaxy Tab. Jeśli do tego wszystkiego weźmiemy pod uwagę, że rozmiarami ViewPad 7 jest nieco mniejszy, to otrzymamy całkiem praktyczne połączenie. Podsumowując, tablet firmy ViewSonic posiada dużą klawiaturę QWERTY z naprawdę sporymi przyciskami. Na ekranie głównym nie ma żadnych (i jednocześnie zbędnych) klawiszy, które zajmowałyby cenną, wolną przestrzeń, dlatego kolejny plus dla firmy ViewSonic.

Wspomniałem, że są trzy różne rodzaje klawiatur ekranowych. Ja podczas testów z tej właśnie korzystałem najczęściej, gdyż była ona moim zdaniem najbardziej praktyczna, a klawiatury telefonicznej po prostu nie lubię. Przełączanie pomiędzy poszczególnymi układami jest dziecinnie proste. Wystarczy przyłożyć palec w dowolnym miejscu na wyświetlonej klawiaturze, mocno docisnąć i przesunąć w lewą lub prawą stronę. Układ automatycznie zmieni się i dopasuje do ekranu.

Jeśli w trakcie pisania, obrócimy nasz tablet do pozycji pionowej, to również klawiatura i cała zawartość ekranu odpowiednio dopasuje się do nowej pozycji. Jak wiadomo ekran będzie nieco węższy, przez co poszczególne klawisze jak i cała klawiatura także ulegnie zmniejszeniu. Wtedy z pomocą przychodzą dwa pozostałe układy, które znacznie lepiej spisują się w pozycji pionowej, niż pełnowymiarowa klawiatura QWERTY.