Lenovo ThinkPad Helix 2 – test. Mocny tablet z Windows 10, rysikiem i klawiaturą

Świat oszalał na punkcie Surface Pro 4. Ale to nie jedyny ciekawy tablet z Windows 10 na rynku. Swój pomysł na tego typu urządzenie ma również Lenovo. Oto ThinkPad Helix 2 – mocny tablet z procesorem Core M, rysikiem i klawiaturą.

Obudowa i jakość wykonania

ThinkPady projektowane są głównie z myślą o przedsiębiorstwach. Co za tym idzie, nacisk kładziony jest tu na ergonomię i solidną konstrukcję, podczas gdy strona wizualna schodzi na dalszy plan. Helix 2 jest tego doskonałym przykładem. To tablet brzydki. Szerokie ramki okalające ekran, miks odsłoniętych gniazd i doczepionych zaślepek, wyraźnie widoczne łączenia, dolna listwa rozdarta otworami montażowymi stacji dokującej – wszystko to sprawia, że tablet Lenovo wygląda bardziej jak relikt minionej epoki, niż sprzęt projektowany w 2015 roku.

Wygląd to jedno, jakość wykonania – drugie. I na tym polu również (co jest dla mnie dużym zaskoczeniem) Helix 2 nie wypada dobrze. Producent sięgnął po sprawdzoną kombinację: obudowę tworzy matowy plastik oparty na metalowej ramie konstrukcyjnej. Podobne rozwiązania w laptopach ThinkPad widziałem już nieraz – zwykle je sobie chwaliłem. Tymczasem w testowanym tablecie ta receptura wyraźnie się nie sprawdza. Zastrzeżenia mam przede wszystkim do sztywności konstrukcji – pomimo metalowego szkieletu obudowa łatwo się wygina, przez co ma się wrażenia obcowania z „tanim tabletem”, a nie z urządzeniem z najwyższej półki (a tak przecież Helix 2 jest wyceniony – niektóre wersje tego modelu kosztują nawet powyżej 10 tys. zł).

Tyle o wadach. Teraz czas wspomnieć o zaletach. Po pierwsze, tablet jest stosunkowo lekki – jak na swoje gabaryty oczywiście. Pomimo 11,6-calowej matrycy i niemałego akumulatora, producentowi udało się zejść do około 770 gramów. Tym samym Helix 2 jest lżejszy od testowanych przez nas tabletów Kruger&Matz Edge 1160 / 1161, Acer Aspire P3 a nawet Surface Pro 4 z ekranem 12,3″. Z wyjątkiem ostatniego modelu, wymienione urządzenia są też od propozycji Lenovo grubsze.

Choć szkielet tabletu nie budzi zaufania, to już do wykończenia obudowy nie można mieć większych zastrzeżeń. Plastikowe elementy utrzymano w matowej czerni (z wyjątkiem przedniej ramki) i dobrze spasowano. Osłony ściśle przylegają do portów, obie kamerki prawidłowo wycentrowano, a przyciski zostały solidnie osadzone. Front tabletu pokrywa połyskująca powłoka szkła o podwyższonej odporności na zarysowania – jest to Corning Gorilla Glass, jak w pierwszej wersji urządzenia. “Efekt jacuzzi” wywołać niełatwo – osłona dobrze przylega do wyświetlacza, więc nawet przy mocniejszym nacisku na szkło obraz staje się tylko lekko zniekształcony. Linie digitizera są widoczne, ale wyłącznie przy wygaszonym podświetleniu, więc trudno uznać to za wadę. Warto też dodać, że sprzęt z powodzeniem przeszedł wymagające testy MIL-SPEC.

Na front, poza ekranem trafiły tylko dwa elementy: kamerka oraz dotykowy przycisk Windows. W tylnej części wylądowało oczko aparatu głównego oraz czytnik linii papilarnych – oba blisko prawej krawędzi urządzenia. Nie zabrakło również logo serii ThinkPad, z obowiązkowo podświetlaną czerwoną kropką nad „i”. Na górnej listwie osadzono dwa fizyczne przyciski: włącznik i guzik blokady obrotu. Prawy bok kryje belkę głośności oraz zestaw portów: audio 3,5 mm, microSD, microSIM, microHDMI oraz USB 3.0 (pełny). Po przeciwległej stronie wylądowało złącze ładowania, na dolnej listwie zaś pakiet elementów dedykowanych stacji dokującej.

Klawiatura

Lenovo ThinkPad Helix 2 w wersji podstawowej sprzedawany jest bez klawiatury. Ta ostatnia dostępna jest w dwóch wersjach: Ultrabook i Ultrabook Pro.

Klawiatura Helix Ultrabook kosztuje około 500 zł. To prostszy model, w którym tablet opiera się na specjalnym wyżłobieniu w górnej części akcesorium. Przyciski nie są podświetlane, a rysik chowany jest w specjalnej wnęce w obudowie urządzenia.

Klawiatura Helix Ultrabook Pro to wydatek trzykrotnie większy bo akcesorium kosztuje około 1500 zł. To też model o dużo wyższej funkcjonalności. Poza podświetlanymi przyciskami mamy tutaj również mechanizm mocujący i stabilizujący tablet, jak również dodatkową, wbudowaną baterię (26 Wh), dwukrotnie wydłużającą czas pracy Helixa na jednym ładowaniu. Do tego producent dorzucił trzy porty: zasilania, USB 3.0 i mini DisplayPort. Zabrakło wnęki na rysik – zamiast tego jest miejsce w spodniej części, do którego można przymocować pętelkę trzymającą to akcesorium (rozwiązanie zdecydowanie mniej wygodne).

Układ przycisków jest identyczny w obu wypadkach – podobnie, jak poziom wykończenia przycisków. Obie klawiatury wykonano w systemie AccuType, więc klawisze są profilowane, rozłożone w wygodnych odstępach i cechują się wyraźnym skokiem. W obu wypadkach mamy również duży i wygodny gładzik oferujący zintegrowany lewo- i prawoklik. Droższy egzemplarz dodatkowo wyposażono w track point z kompletem dedykowanych przycisków.

Miałem okazję testować Helixa w zestawie z klawiaturą Ultrabook Pro i nie mam wątpliwości – to najsensowniejsza kombinacja. Jeśli więc rozważacie zakup zewnętrznej klawiatury do tabletu od razu lepiej wybrać droższy wariant – owszem, to 1000 zł mniej w portfelu, ale też korzyści płynące z wariantu Pro uzasadniają ten wydatek. Kosztująca 500 zł edycja „podstawowa” to moim zdaniem chybiony wybór – to nie tylko kwestia braku akumulatora, ale przede wszystkim podświetlenia przycisków, dodatkowych portów i różnicy w stabilności połączenia akcesorium.

Aparat fotograficzny

Główny aparat bazuje na matrycy 5-megapikselowej, rejestrującej zdjęcia w rozdzielczości 2592 x 1458 pikseli i filmy w standardzie Full HD, przy 30 klatkach na sekundę.

Jakość obrazu, wbrew pozorom, nie jest tak zła, jak można się tego było spodziewać. W sprzyjających warunkach zdjęcia rejestrowane są przy akceptowalnym odwzorowaniu kolorów, choć już tylko przeciętnej szczegółowości. Podobnie jest z filmami, przy czym warto podkreślić, że obraz pozostaje płynny bez względu na wybór rozdzielczości nagrywania – nawet przy Full HD szybkość nagrywania pozostaje na stabilnym poziomie 29-30 klatek na sekundę.

Tym samym, choć główny aparat nie może być alternatywą dla klasycznej cyfrówki, pozostaje w pełni funkcjonalnym narzędziem do skanowania dokumentów i kodów kreskowych, sprawdzi się również w roli rezerwowego wideorejestratora w samochodzie.

Przedni aparat oparty został o 2-megapikselową matrycę. Do fotografowania się nie nadaje, ale dzięki opcji nagrywania obrazu w Full HD przy 30 klatkach na sekundę okaże się nieoceniony przy wideo-rozmowach.