Wielki test 25 tabletów z ekranem 7″

EKRAN

Typ matrycy

Ekran należy do elementarnych podzespołów tabletu. To za jego pośrednictwem komunikujemy się z urządzeniem, i to wyświetlacz wpływa na komfort pracy. Wśród ujętych przez nas tabletów, najpopularniejszym rodzajem matrycy jest IPS. Wspomniana technologia pozwala otrzymać panele o szerokich kątach widzenia, wyświetlające obraz o wyrazistych barwach. Takie rozwiązanie daje najlepsze wrażenia wzrokowe, a rozwój technologiczny pozwolił na upowszechnienie tego typu wyświetlaczy, czyniąc je niemal standardem. IPS-y spotkać można nawet wśród tabletów niskobudżetowych, choć nie we wszystkich przypadkach. Technologia TN wciąż jest żywa, choć należy ją zaliczyć do przestarzałych. Silnie odkształca barwy, kiedy patrzymy na ekran pod nawet niewielkim kątem, a cechą właściwą wyświetlaczy tego typu jest pewna nieprzejrzystość obrazu – swoiste ziarno, które nie ma nic wspólnego z zagęszczeniem pikseli. Ekrany TN spotkaliśmy w obu modelach MODECOMA (FreeTab 7001 i 7004), Larkach — Evolution X2 7 i X2 7 3G-GPS – a także w wersji Lite Galaxy Taba 3. Tutaj producent mocno eksperymentował z kontrastem, efektem czego ekran nie daje tak skrajnie złych wrażeń, jak w przypadku pozostałych modeli wyposażonych w TN-kę.

Na dowód tych słów, poniżej zamieszczamy galerię testu kątów widzenia wszystkich tabletów:

Rozdzielczość

Obok rodzaju matrycy i wiążącej się z nią jakości obrazu, bierzemy też pod uwagę rozdzielczość ekranu. Tablet należy do kategorii produktów służących głównie do konsumpcji treści, mniej do jej tworzenia, dlatego przymierzając się do zakupu trzeba wziąć pod uwagę także współczynnik zagęszczania pikseli, który idzie w parze z rozdzielczością. Im więcej punktów wyświetlacza, tym większe zagęszczenie, a w efekcie ostrzejszy obraz, bardziej wygładzone czcionki i większa szczegółowość wyświetlanych multimediów. Budżetowe modele posiadają najniższą rozdzielczość – 1024 na 600 pikseli – co wprawdzie pozwala na sprawne odczytanie stron internetowych, ale komfort pracy na takiej matrycy jest dużo mniejszy, niż w przypadku matryc wyświetlających obraz o rozmiarze 1028 na 800 pikseli. Tu gęstość pikseli przekracza barierę 200 ppi, czcionki nie mają tak bardzo poszarpanych zakrętów, a strony w widoku komputerowym można przeglądać w pionowym ułożeniu urządzenia. Druga ze wspomnianych wartości należy do najbardziej popularnych i możemy się z nią spotkać zarówno w droższych modelach, takich jak Galaxy Tab 4 czy Lenovo IdeaTab S5000, jak i w tych najtańszych: Prestigio MultiPad 7.0 Ultra Duo, NavRoad Nexo Evo czy Overmax Solution 7 III. W tej części na wyróżnienie z pewnością zasługuje Nexus 7 (2013). Posiada ekran pracujący w rozdzielczości 1920 na 1200 pikseli, która daje bardzo ostry obraz i pod tym kątem sprzęt ASUSa jest bezapelacyjnym liderem wśród wszystkich modeli przetestowanych w ramach niniejszego testu.

Obszar roboczy

Jest jeszcze jeden, ważny aspekt, który powinien być wzięty pod uwagę — obszar roboczy. W naszym rozumieniu jest to miejsce, które faktycznie pozostaje dedykowane użytkownikowi. Choć w przypadku większych tabletów sprawa nie jest tak istotna, tak 7-calowe modele borykają się z problemem wynikającym ze zmian w Androidzie. Google postanowiło uszczknąć trochę miejsca i zagospodarować je na wirtualne przyciski sterujące. Z kolei inne programy, jak chociażby przeglądarka internetowa, potrzebują miejsca na wyświetlenie własnego paska narzędzi. W rezultacie aktywny obszar z wyświetlaną stroną internetową jest dość wąski. Tutaj pochwała dla Samsunga, który zdecydował się na dalsze montowanie przycisku fizycznego oraz towarzyszących mu dwóch dodatkowych, bo to pomaga częściowo rozwiązać problem. Ale to wyjątek. Pozostałe modele posiadają wyłącznie wirtualne przyciski sterujące – poniżej zamieszczamy galerię prezentującą rozmiar obszaru roboczego dla każdego z testowanych modeli.

(Zalecamy kliknięcie na miniaturę, aby zobaczyć zrzut ekranowy w całości)

Tutaj na wyróżnienie zasługują Prestigio MultiPad 7.0 Ultra Duo i NavRoad NEXO EVO, których paski nawigacji są wyraźnie węższe. Nie wiadomo czy był to zabieg celowy czy nie, ale te modele dają największy obszar roboczy. Jak można zauważyć w galerii, Acer Iconia B1-730HD posiada pasek nawigacyjny, który w poziomym ułożeniu tabletu wędruje na prawy bok ekranu — bardzo ciekawy pomysł na zwiększenie obszaru roboczego. W przypadku Nexusa 7 (2013), nawet większa rozdzielczość nie poprawia sytuacji. Menu jest tak przeskalowane, aby oferować tę samą szerokość pasków, co w pozostałych modelach. W przypadku tabletów, których matryce pracują w niskiej rozdzielczości, problem staje się jest jeszcze większy. Należy jednak nadmienić, że na małym obszarze roboczym najbardziej cierpią przeglądarki, ponieważ obsługa systemu i korzystanie z innych aplikacji nie sprawia takiego problemu. Czytanie książek może odbywać się w ułożeniu portretowym i tu ilość tekstu wyświetlana na jednej stronie powinna być zadowalająca. Uruchomienie gry z kolei odbywa się w trybie pełnoekranowym, a za każdym razem użytkownik otrzymuje instrukcję, jak wysunąć schowany pasek nawigacji.

Różnice w skalowaniu elementów systemowych są wyraźnie zauważalne w bezpośrednim porównaniu dwóch modeli — NavRoada Nexo Evo i Overmaxa Solution 7 III. Ekrany obu pracują w takiej samej rozdzielczości (1280 na 800 pikseli), przy czym widać wyraźną różnicę w wielkości wyświetlanych ikon (warto zauważyć, że w obu przypadkach wyświetlane jest 6 rzędów ikon). W przypadku modelu Solution 7 III, menu systemowe wydaje się gigantyczne, kiedy porównamy je z drugim tabletem. Menu systemowe o podobnej wielkości posiada także Acer Iconia B1-730HD. Takie proporcje mają też zaletę — ułatwiają korzystanie z tabletu, zwłaszcza, jeśli ktoś ma słabszy wzrok.

Jasność

Mobilny charakter tabletów należy do jednego z największych wyzwań związanych z produkcją tych urządzeń. Ponieważ użytkownik oczekuje maksymalnej mobilności, produkt musi spisać się w przeróżnych warunkach. Z tej uwagi szalenie istotne jest, aby matryca została dostatecznie podświetlona. Czy to w autobusie, czy w ogrodzie, czytelność wyświetlacza powinna pozostać niekwestionowana. Poniżej można znaleźć wyniki pomiarów intensywności podświetlenia dla każdego z modeli. Jak można zaobserwować, wyniki są skrajnie różne. Praktyka recenzencka pokazała, że treść wyświetlacza staje się nieczytelna już przy pomiarze schodzącym poniżej 350 – 300 cd/m2. Taki wynik nie dyskwalifikuje jeszcze tabletu, jeśli ten posiada powłokę przeciwodblaskową, ale żaden z ujętych modeli nie został w taką wyposażony. Warto nadmienić, że podświetlenie musi walczyć nie tylko ze światłem słonecznym, lecz także z odciskami palców. Poniższy wykres pokazuje, że najniższe wartości odnotowano w przypadku najtańszych tabletów, których okrojona specyfikacja jest związana z niewygórowaną ceną – najlepszym przykładem jest tutaj Overmax Newbase III (zaledwie 79 cd/m2). Liderem w tej sekcji znów jest Nexus 7 z 2013 r. (571 cd/m2), a na drugim miejscu uplasował się Lenovo IdeaTab S5000 (489 cd/m2), wynikiem niewiele większym od zarejestrowanego w przypadku tabletu Samsung Galaxy Tab 4 7.0 (448 cd/m2).

Podświetlenie minimalne powinno mieć znaczenie dla osób, które lubią korzystać z tabletu po ciemku — do czytania książek do poduszki lub podczas czekania na nocny autobus. Im mniejszy wynik, tym lepiej. Przy wartościach schodzących do 10 cd/m2 i mniej, ekran nawet nocą będzie się wydawać nieco za ciemny, ale daje to możliwość regulacji podświetlenia w szerokim zakresie. Poniżej znajdują się pomiary minimalnej intensywności iluminacji. Przejrzawszy powyższe i poniższe zestawienie, można zaobserwować, że wśród tańszych modeli zakres regulacji podświetlenia jest wąski, z tendencją do wprowadzenia niskich wartości maksymalnych i za wysokich minimalnych. Droższe modele nie mają tego problemu. Najlepszy wynik odnotował Samsung Galaxy Tab 4, którego iluminacja schodzi do zaledwie 5 cd/m2. Nawet najwrażliwsi będą zadowoleni z podświetlenia ekranu.

Poprawne rozdystrybuowanie światła po całym ekranie tabletu jest czynnością trudną i wychodzi producentom z różnym efektem. Zrównoważenie podświetlenia na poszczególnych obszarach panelu poprawia odbiór treści i eliminuje ciemne fragmenty wyświetlacza. Przedstawione poniżej obliczenia pozwalają stwierdzić, że w przetestowanych modelach ekrany emitują światło o nierównomierności nie większej niż 12%, z jednym tylko wyjątkiem w postaci NavRoada Nexo Evo, gdzie wartość ta wynosi 15,2%. Aby ułatwić zrozumienie wyniku, przypominamy, że w wypadku tego ostatniego, najciemniejszy punkt matrycy jest o 15,2% ciemniejszy w stosunku do najjaśniejszego punktu wyświetlacza.

Na podstawie trzech podkategorii: rozdzielczości, podświetlenia maksymalnego i minimalnego, można wyłonić jednego lidera ekranu wśród testowanych modeli, a jest nim ASUS Nexus 7 (2013). We wszystkich pomiarach odnotował najlepsze wyniki. Świetnie spisał się Lenovo IdeaTab S5000, który co prawda pracuje w rozdzielczości 1280 na 800 pikseli, ale jest drugi na liście w kontekście najmocniejszego podświetlenia. Nie można też nie wspomnieć o Samsungu Galaxy Tab 4 7.0. Najgorszy wynik bezsprzecznie odnotował Overmax Newbase III — tutaj regulacja podświetlenia odbywa się wąskim zakresie 24 – 79 cd/m2.