Wielki test tabletów (29 modeli, 7.85″ – 8.4″)

EKRAN

Rozdzielczość

1024 x 768 pikseli to rozdzielczość ekranu pierwszego iPada Mini – nic dziwnego więc, że takie też parametry zobaczymy we wszystkich tanich, 8-calowych tabletach z Androidem. Tyle tylko, że od czasu premiery pierwszego „malucha” Apple upłynęło już sporo wody w rzekach. Światło dzienne ujrzał iPad Mini Retina (2048 x 1536 pikseli), LG G Pad 8.3 (1920 x 1200 pikseli), a niedawno także Samsung Galaxy Tab Pro 8.4 (2560 x 1600 pikseli) – i to te urządzenia zaczynają obecnie stanowić punkt odniesienia dla potencjalnych klientów.

Obraz uzupełnia rozdzielczość 1280 x 800 pikseli w segmencie 8-calowych tabletów oferowana głównie przez urządzenia markowe, zwykle z wyższej lub średniej półki. W naszej arenie są to modele z serii Galaxy Tab i Note oraz ASUS Memo Pad 8 i pracujący w oparciu o system Windows Toshiba Encore WT8-A-102.

Analizując powyższe zestawienie łatwo można dojść do wniosku, że większość prezentowanych w nim urządzeń jest przestarzała i niegodna uwagi – to błąd. W praktyce, na ekranie o przekątnej 8″ rozdzielczość 1024 x 768 pikseli nadal wystarcza do pracy z dokumentami, aplikacjami czy przeglądarką internetową. Oczywiście drobne czcionki mogą być postrzępione, a i komfort serfowania po sieci nie jest tak fantastyczny, jak w wypadku wyższych rozdzielczości, ale warto pamiętać o czynniku ekonomicznym – cena tabletu LG, Apple czy Samsunga Galaxy Tab Pro jest nawet kilkukrotnie wyższa, niż tanich tabletów z Androidem.

Typ matrycy

Rok, czy dwa lata temu, w tej sekcji opisywalibyśmy różnice pomiędzy matrycami IPS a TN, wspominając również o innych, alternatywnych rozwiązaniach. Tamte czasy pamięta jeszcze Manta Duo Power HD MID801 – jedyny w naszym zestawieniu tablet z ekranem opartym na matrycy Twisted nematic. W 2014 roku nie ma już miejsca na tego typu urządzenia – świadomość wśród klientów jest wyższa, ceny paneli IPS spadły, w efekcie czego na rynku zaczęły królować urządzenia wyposażone w lepsze wyświetlacze In-plane switching.

W tabeli powyżej znajdziecie również inne terminy – Retina, HFFS, Super PLS i Super Clear LCD. To różne pojęcia (czasami z powodów technologicznych, czasami za sprawą zabiegów prawnych), ale w uproszczeniu, dla przeciętnego nabywcy oznaczać będą dokładnie to samo, co IPS – ekran dobrej klasy, oferujący szerokie kąty widzenia i niezłe odwzorowanie kolorów.

O ile technologia stojąca za konstrukcją matrycy nie ma obecnie tak dużego wpływu na efekt końcowy, o tyle jakość wykonania ekranu ma znaczenie kolosalne. Za produkcję paneli odpowiadają różne, zwykle rywalizujące ze sobą fabryki. Duże marki z reguły rzadko zmieniają dostawców, bardziej dbają też o kontrolę jakości – dlatego ekrany w tabletach Samsunga, ASUSa, Apple czy LG trzymają pewien standard, bez względu na to, z jakim tabletem mamy do czynienia. Mniejsze marki – czy to szukając oszczędności, czy szukając korzystniejszych warunków – częściej eksperymentują w kwestii produkcji komponentów, co owocuje dużą różnorodnością wyświetlaczy nie tylko w obrębie różnych serii, ale czasami również tego samego modelu. Na szczęście problem ten w małym stopniu dotyczy matryc około 8-calowych.

Powyżej znajdziecie poglądową galerię prezentującą kąty widzenia w testowanych tabletach – jak widzicie, pomijając nieprodukowany już model Manty (nie udało się nam niestety zdobyć do porównania testowych egzemplarzy najnowszych tabletów tej marki) wszystkie urządzenia prezentują zbliżony poziom w zakresie kątów widzenia. Różnią się za to poziomem odwzorowania kolorów i temperaturą barwową (charakterystyczny niebieski nalot oznacza, że temperatura jest przesunięta w stronę wyższych partii, żółty – w stronę niższych), ale dla przeciętnego użytkownika tabletu nie będzie to miało kluczowego znaczenia.

Jasność

Bardzo ważnym atrybutem jest siła podświetlenia ekranu. To właśnie ten parametr decyduje o tym, jak komfortowe będzie korzystanie z tabletu przy mocnym świetle, i jak duży zakres ustawień (od minimalnej do maksymalnej luminacji) jest do dyspozycji użytkownika.

Na początek przyjrzyjmy się poziomowi maksymalnej jasności. Za poziom gwarantujący zadowalającą czytelność w mocnym słońcu przyjąć można 400 kandeli na metr kwadratowy – to wartość poglądowa, bowiem poza siłą podświetlenia liczy się również jakość i przepuszczalność warstwy pokrywającej ekran. To powód, dla którego ekran iPada Mini Retina (oferujący nieco ponad 350 cd/m2) w praktyce przewyższa możliwości taniego Aries 785 (ponad 410 cd/m2).

Generalnie jednak – im więcej kandeli na metr kwadratowy, tym lepiej. Ta zasada sprawdza się szczególnie w wypadku tabletów niskobudżetowych.

Minimalna wartość podświetlenia w praktyce nie jest tak istotna, jak maksymalna ilość cd/m2, ale zwrócić na nią uwagę powinny osoby często czytające w nocy, przy zgaszonym świetle. Ekrany tabletów Samsunga (3-5 cd/m2 zależnie od modelu) będą bez porównania bardziej komfortowe w takim scenariuszu, niż super jasne panele Haiera 7,85″ 3G czy CityTab Supreme 785 (ponad 70 cd/m2).

Ostatnią kwestią jest poziom nierównomierności podświetlenia. Dobrej klasy ekran świeci podobnie na całej szerokości i długości panelu, kiepski – potrafi mocno świecić w centrum i słabo w narożnikach, co może w pewnych sytuacjach powodować dyskomfort u użytkownika. Generalnie więc – im wyższa wartość na wykresie poniżej, tym gorzej.

Czas na małe podsumowanie tej sekcji maniaKalnej areny. Z naszych obserwacji wynika, że najlepiej wypadają iPad Mini Retina, Galaxy Tab Pro 8.4, Galaxy Note 8.0, Galaxy Tab 3 8.0 3G, LG G Pad 8.3 i Toshiba Encore WT8-A-102 (wszystkie modele w cenie powyżej 1000 zł), a w sekcji niskobudżetowej – HaierPad 781, NEXO Free, INSIGNIA 785 PRO, SlimTab 8 oraz MODECOMy 7800 IPS IC i 7.5 IPS X4 3G+.